گــُـــــوبـاره | |||
Monday, November 19, 20072. زيبايی، راهنمای سازگاری گفتيم که زيبايی، هنر، و عشق، پيوندی تنگاتنگ با يکديگر دارند و هرجا که تار و پود اين سه از روی هم گذر می کند، انسان با تجربه فروزنده و تابناک روبرو می شود. پيوند زيبايی، هنر و عشق، پيوندی رازآلود و ژرف و ناپالوده است و بخش بزرگی از آن ريشه در سياهچال ناخودآگاه انسان دارد و از دسترس آگاهی وی بدور است. چنين است که سنجه های ذهن انسان برای تعريف اين سه، از محاسبات روزمره پيروی نمی کند. از اينرو، هيچ بدرستی نمی داند که برای چه چيزی را زيبا می داند و چرا و چگونه به اين نتيجه رسيده است. نيز دريافت زيبايی و پذيرش آن، چيزی آنی ست. هرکس با يک نگاه در می يابد که چهره ديگری زيباست و يا زشت. چون اين سنجش ريشه در الگوهای ژنتيک دارد، هيچ بُردار زمانی و ندارد و در گروی مُد روز و چند وچون روزگار نيز نيست. البته گونه ای زيبايی زمانمند هم داريم که بيشتر با مد روز و نيازهای بازار سروکار دارد که پيوندی با آنچه ما در اينچا می گوييم ندارد. زيبايی، نماد ِ همايندی ژنتيک و جهت نمای سازگاری و ماندگاری انسان در جهان است. پس هر فرد، بسوی کسانی از جنس مخالف کشيده می شود که دارای ژنهايی سازگار با ساختار ژنتيک وی دارند. اين سازگاری ژنتيک سبب می شود که فرزندان آنان با زيستوم خود سازگارتر باشند و زنجيره ژنهای آنان را بهتر و سالم تر و آسان تر به آيندگان خود بسپارند. زيبايى اندام هاى ورزيده و فشرده از آنروست كه اين گونه اندام ها، نشانه سلامت و بهداشت است و چون ژن هاى سالم در بدن سالم يافت مى شود، ورزيدگى تن و فشردگى ماهيچه ها و چربی هاى آن، مانند بازوان و ران ها و پستان ها، جنس مخالف را بسوى خود مى كشاند. تنومندى، نشانه درشتى استخوان بندى و نيروى بيشتر است. اگر چه تنومندى امروزه در ميان بيشتر گروه هاى انسانى، دسترسى بيشتر به فراورده هاى غذايى را سبب نمى شود، اما اين ويژگي ها در دوران پيش از پيدايش كشاورزى شكل گرفته است و به فهرست كردارهاى غزيزى انسان پيوسته است. در آن روزگار، فردِ تنومند خوراك بيشترى فراهم مى آورد و تنومندى زن به معناى داشتن ِ لگنى درشت تر و رحمى بزرگتر و پستانهايى سرشارتر مى بود. از اينرو، درشتى تن بر ريزى آن برترى يافته است. تراوت و تازگى پوستِ بدن، نشانه جوانى و بهداشت آن است. پلاسيدگى و مرده رنگى ِ پوست، زيبايى را مى زدايد و روشنى و تازگى آن را مى گيرد. اين چگونگى كه براثر بيماري هاى پوستى، خونى، قلبى، ريوى، كبدى و كليوى روى مى دهد، نشانه بيمارى و زمينه سازِ وازدنِ جنسىِ انسان از اين بيماران است. همچنين چون پوستِ پرجوش و زخم و خال و سوزه و كورك، نماد ناكارگى بخش هايى از بدن مى باشد، وجود اين آلايه ها از زيبايى پوست مى كاهد و حتى جوش هايى چون غرورِ جوانى نيز ناخوشايند مى نمايد. برخى از زيبايي هاى طبيعى، ريشه در الگوهاى ژنتيك رفتارهاى انسان با كودكان دارد. انسان، درشت چشمى، تنگ دهانى، خُردى بينى و كوچكى دست و پاى كودكان را زيبا مى يابد. چنين است كه اين ويژگيها در بزرگسالان نيز سبب زيبا ديدن آنان مى شود. همچنين ريشه بسياری از زيبايی ها را بايد در تن انسان جستجو کرد. بسياری از آهنگ های زيبای موسيقيايی، هماهنگی های ريز ودرشتی با آهنگ ها و ريتم های کارکرد برخی از بخش های بدن انسان دارند. نمونه اين آهنگ ها و رينم ها اين هاست: آهنگ خيز و ريز ِ خون در رگهای انسان، آهنگ ريتميک تپش دل و نيز تنفس، آهنگ تراوش غده های درون ريز، امواج رعشنده و رخشنده تورينه مغز واعصاب، کشش ها و کوشش های ارگان های خون ساز، هلهله خوشداشت ديدار کسی، چيزی و يا رويدادی ناگهانی و نابهنگام، غريو شادی و اندوه و سمفونی های خيز و خواب آور، بانگ رعد آسای خطر و بازتابهای درونی انسان. بسياری از کُنش های تن و جان انسان، از گستره آگاهی ما بيرون است و هرجا که ترنم آهنگی با يکی از اين کنش های هماهنگ و همايند می شود، انسان – بی که بداند و يا بخواهد – آن آهنگ را زيبا می يابد. همچنين زيبايی بسياری از رنگ ها، ريشه در رنگ های آشنای نزديک به تن انسان دارند. برخی از رنگ ها مانند؛ قرمز و آبی و سبز، واتاب عاطفی بيشتری در انسان دارند. اين چگونگی از آنروست که قرمز رنگ خون انسان است که يادآور ريشه بنيادين وی يعنی خورشيد است. شايد خوشداشت آتش، پيوندی با اين چگونگی داشته باشد. اين رنگ در ميان جانوران بازتابی آنی دارد. برای نمونه، سرخی دهان جوجه های بسياری از پرندگان، سبب می شود که هربار که جوجه ای دهان باز می کند، مادر ناگزير از انداختن دانه ای در آن دهان تنگ شود. اين کشش چنان است که گاه پرندگان هرچه در شکم خود دارند را در دهان جوجگان خود می ريزند و خود گرسنه می مانند. آبی، رنگ آسمان بی غش و نماد آب و هوای دلپذير و دامنه های سرسبز و آبسال است. بی ترديد برآيش همه زيندگان بايد به گونه ای بوده باشد که از رنگ های فراگيری که در زيستبوم آنهاست، خوششان بيايد. از اينرو، رنگ آبی، رنگی آرامش بخش و دلپذيز است. اين رنگ همچنين نماد آب پاکيزه و نوشيدنی نيز هست و کرانه هر چشمه و رود آبی رنگی، می تواند خوش جايی برای ماندن و زيستن باشد. رنگ سبز نيز رنگ دامنه های آبسال و پر دانه و ميوه است. اين رنگ برای انسان رنگ زندگی ست. شور و شادی رنگ سبز در ذهن ما، ريشه در پيام نمادين آن دارد که بديگر زبان با ما از اندک بودن خطر گرسنگی و تشنگی می گويد. زيبايی رويه ای هندسی نيز دارد که پرداختن به آن نيازبه زمانی ديگر دارد. انسان از خطوط و شکل های دايره وار و کروی را زيباتر از خط ها و شکل های نوک و نيش دار می داند. اين چگونگی نيز پيوند نزديکی با برآيش انسان و ساختار تن وی و پديده های زيستبومی او دارد. پس فشرده آنچه گفتيم اين است که زيبايی راهنمای سازشکاری با زيستبوم در راستای ماندگاری بیيشتر است. جهت يابی که انسان را بسوی ساختن بيشتر با جهان و ماندن در آن و سپردن ژن های خود از نسلی به نسل ديگر رهنمون می شود. دنبـــاله دارد. |
 seedbox vpn norway | ||